Hello again,
O sorry, maar we beginnen al in het engels te denken en af en toe zelf onderling met onze nederlandse reisgenoten engels te praten.
Maar goed, hier weer een verslagje.
Gistermorgen (dinsdag) weer vroeg op (lang leve de vakantie) om in Chitwan naar vogels te kijken. Er zitten hier ontzettend veel verschillende soorten. We hebben inderdaad prachtige vogels gezien. Daarna ontbeten en toen in de jeep naar Dhading. Dit gaat het 2e gedeelte over onverharde wegen met diepe kuilen en stijle afgronden. Maar een prachtige rit van ca 4 uur. We zijn direct naar het daggezondheidscentrum waaraan ik meegebouwd heb gereden. Heel apart / emotioneel om dat weer te zien. Helaas is het nog niet volledig in gebruik. De lokaaltjes voor de dagopvang worden gebruikt, maar het daggezondheidscentrum nog niet. Dit komt omdat de verpleegsters die daar gaan werken nog in opleiding zijn. Ze zeggen dat dit binnenkort zover is, maar dat moet ik nog zien. In de andere gezondheidscentra die we vandaag bekeken hebben bleek dit net zo te zijn.
Vandaag (woensdag) weer vroeg op (5:45) om de zonsopkomst te bekijken. Daarna een prachtige wandelng in de omgeving van Shreban (de lodge waar we slapen en waar ik vorig jaar ook geslapen heb). Dit was werkelijk fantastisch, waarbij we ook bij de huisjes / boerderijtjes van de lokale bevolking geweest zijn (de baas van de lodge was met ons mee). We hebben gezien hoe ze Raxy (een plaatselijke rijst jenever) brouwden en dat hebben we dus om 10 uur staan drinken (hik,hik). Ook hebben we diverse scholen bekeken eneen beetje met de leerlingen gesproken (allemaal in uniformpjes). De oudsten (vanaf ca 8 jaar) krijgen allemaal engels op school, maar ze spreken het met een behoorlijk accent. Ze hebben al gevraagd of ik onderwijzer wou worden hier.
1 van de schooljes zag er erg slecht uit. kleine donkere lokaaltjes en sommige lokaaltes met gaten in de muur.
Vervolgens met de jeep over de onverharde wegen (af en toe dood eng) naar alle gezondheidscentra (er zijn er 6 gebouwd) geweest en toen terug in de jeep naar Kathmandu. Dit is een soort dodenrit over een zeer slechte, maar ook zeer drukke weg, waarbvij iedereen inhaalt, terwijl je niet kunt zien door de bochten in de bergen. Maar goed, ook dat hebben we er weer levend afgebracht. In Kathmandu was het inmiddels donker en een enorme chaos en files op de weg.
Morgen moeten er om 4:45 uur uit (smile) omdat we om 6:30 in het vliegtuig naar Lukla moeten zitten. Dan begint onze trekking naar de Mt Everest.
Het is nu 10:30, dus ik stop er mee.
Ik weet niet of we in staat zijn om tijdens de trekking nog te internetten. Dus als het lang stil blijft, dan weten jullie waar het aan ligt.
Het lukt helaas niet om foto’s te plaatsen (internet is erg traag)
Kortom, we hebben het fantastisch.
Groetjes
Henk en Henny
