Hallo allemaal,

Om te beginnen moet ik vertellen dat ik ontzettend veel respect voor Henny heb. Een geweldig doorzettingsvermogen onder ongelovelijk zware omstandigheden.

Ja, de trekking, enerzijds geweldig, anderzijds ontzettend zwaar.
ik ben de tel met de dagen kwijt, dus ik begin maar met dag 1 van de trekking.

Al heel vroeg ons bed uit omdat we heel vroeg moesten vliegen.
We zijn van Kathmandu naar Lukla (2800 m) gevlogen. Lukla behoort tot 1 van de gevaarlijkste vliegvelden van de wereld. De start/landingsbaan ligt zodanig dat als je een beetje te laag inkomt, je tegen de bergwant knalt (is vorig jaar een keer gebeurt, zie youtube) en als je op de grond staat moet de kist vol in de remmen anders knalt ie tegen de bergwand omhoog (einde vd baan). Maar goed dat is dus goed gegaan.

In een restaurant ons ontbijt gehad en toen op pad. Oorspronkelijk zouden we 2 a 3 uur wandelen, maar op ons verzoek zijn we verder gegaan, zodat we de volgende dag minder uren hadden te lopen (oorspronkelijk 7 a 9 uur)

De volgende dag weer verder om na 2 dagen in Namche Bazar (3450) te komen. Een plaats met een bekende Tibetaanse (kleding) mark.
Hier zouden we een dag blijven voor aclamatesering maar besloten om de volgende dag toch door te gaan naar Khumjung. Weer een pittige wandeling met veel stijgen en dalen.

Gisteren (zondag geloof ik) naar ons einddoel Tengboche (3870 m). Ongeloofelijk zwaar. Maar gehaald. Hier een prachtig zicht op de Mt Everest en we hebben een bhuda tempel bezocht, waar op dat moment door monniken gebeden werd. Indrukwekkend.

Ons onderkomen was erg slecht. een omgebouwde varkensstal of zo. Als we naar de wc moesten, dan moesten we eerst over een pleintje naar een ander gebouw en dan door de dinerzaal, waar ’s nachts allemaal gidsen en dragers op de banken lagen te slapen, en dan door een gang, om uiteindelijk bij een wc te komen. Nou ja een wc? een gat in de grond en een grote ton gevult met water en een kannetje waarmee je dan water uit die ton moest scheppen om door te spoelen. Hier is Henny heel erg aan de diaree geraakt en ik moest snachts (een stuk of 4 keer) met haar naar de stinkende wc. Een regelrechte ramp. Ik zal jullie de details besparen, maar dat was echt niet leuk.

Vandaag gingen onze wegen uit elkaar. Tot nu toe zijn we opgetrokken met Huub en Michelle, maar die gaan door nar het everst basiskamp (5500 m). Wij dus terug. Het was de bedoeling dat we tot Monjo zouden gaan, maar Henny hielt het niet meer vol. Het zijn de afgelopen dagen ontzettend zware tochten geweest met:
Steile paden, die uitgekapt zijn uit de rotsen en erg moeilijk begaan baar zijn. EEn soort traptreden, maar dan erg onregelmatig. En op een dag gaan we soms 500m naar beneden en dan weer 600m omhoog. De paden zijn erg stoffig en we hebben dan ook monddoekjes gekocht om ons te wapenen tegen het stof. Dan komt er regelmatig een karavan Yaks voorbij, op zich een prachtig gezicht hoe die beesten helemaal volgepakt en paden stijl omhoog of naar beneden gaan. Maar je moet wel maken dat je aan de kant komt anders duwen ze je gewoon omver. Dat betekend dus ook dat je altijd een plekje aan de bergkant moet zoeken en niet aan de kant van het rafijn, ander kon je er wel eens ingeduwd worden. En ik kan je vertellen dat het rafijn, af en toe verschrikkelijk stijl en diep is. Verder heb je behorlijk last van de ijle lucht.
Kortom, het valt niet mee. Maar ….. wel zie je fantastische vergezichten met enorme bergen van 6, 7 en 8000 m hoog. Natuurlijk helemaal besneeuwd. Werkelijk een fantastich gezicht.

Goed ff weer terug naar vandaag. we kwamen om 2:30 uur in Namche aan (na 5,5 uur wandelen (nou ja wandelen!) en moesten eigenlijk nog door naar Monjo, nog zo’n 3 uur wandelen zeiden ze, maar voor ons zou dat wel eens 5 uur kunnen zijn.
We zijn er dus mee gekapt en zijn nu druk aan het regelen dat we in het totaal een dag langer over doen om naar Lukla (vliegveld) te gaan. Ik hoop dat dat lukt, anders hebben we een probleem. De lodges moeten worden verzet en de vlucht van Lukla naar Kathmandu moet worden gewijzigd (dag later). In ons reisschema hebben we die ruimte wel. We komen nu dus op donderdag terug in Kathmandu ipv woensdag en we vliegen vrijdag terug naar Nl.

We dat is het voor nu maar even. Helaas wee geen fotos. Ik ben al blij dat het internet werkt, want dat heeft er hier op de trekking route een halve week uit gelegen.

Groetjes
Henk en Henny