Zo, het is hier nu zaterdag 8:30. Na een paar prachtige dagen eindelijk ff tijd om deblog bij te werken.

De sightseeing in Pokhara (met Ramu als gids!) was heel interessant. Eerst een Buhdatempel (van Tibetanen) bekeken, daarna een waterval en toen een Hindutempeltje diep onder de grond in een grot, met weer zicht op de waterval.
We waren toen echt in het oude stadsdeel en hebben daar ook gegeten in een klein “theehuisje”. Kost echt niets.
Rond 12 uur weer in het guesthouse en na nog een wandelingetje langs het meer en wat gedronken op een terassje pal aan het meer zijn we naar het vliegveld gegaan. 4 man in een suzuki alto (ze hebben hier alleen maar suzuki alto’s als taxi) en Paul achter op de motor. Op het vleigveld aangekomen ontdekte ik dat ik mijn camera in het guesthous had laten liggen. Geen paniek, ik gauw achter op de motor terug (geweldig), door het chaosverkeer en toen verdwaalde die vent ook nog. Gelukkig wist ik de weg en kon ik mijn fototoestel oppikken. Toen weer achter op de motor, maar nu van Radja (de mede-eigenaar van het guesthous) naar het vliegveld, waar ik gelukking op tijd was. In een klein vliegtuigje (1 stoel aan beide zijden van het gangpad) langs de Himalaya vliegen terug naar Kathmandu. Daar werden we opgehaald door Bharat, die gelukkig ook onze koffers bij zich had, die inmiddels op het vliegveld waren aangekomen (zucht).

Van het vliegveld naar Bhaktapur gebracht. Bhaktapur is een heel oude stad (gedeeltelijk herbouwd na een zware aardbeving in 1934. Hier hebben we donderdag de hele dag rondgekeken. Werkelijk fantastisch om te zien hoe mensen het rijst wat net geoogst is op grote kleden midden op de pleinen laten drogen. Ze lopen er dan met hun blote voeten doorheen om het te draaien. Ook de pottenbakkers – die weer een eigen plein ergens in het stadje hebben – bekijken en aan het werk te zien is prachtig. Kortom te veel om onder woorden te brengen.

Aan het einde van de dag van Bhaktapur met een busje naar Nagarkot gereden. Nagarkot staat bekent om de prachtige uitzichten (ligt op zo’n 2000 m hoogte) over de Himalaya. De volgende morgen (vrijdag dus) er weer vroeg uit om naar de zonsopkomst te kijken. Ook dit was weer prachtig.
Vervolgens zijn we lopend naar Sankhu gegaan. We hadden 2 gidsen / dragers bij ons, die de bagage van Huub, Michelle, Daphne en Annalies droegen. (Dit zijn de mensen waar wij (gedeeltelijk) mee optrekken. Zij hebben de eerste dagen ge-mountainbiked. Dit bleek erg zwaar geweest te zijn en iedereen is wel een keer gevallen. Zij zijn op de mtb naar Sankhu gefietst, en wij dus lopen. Een fantastisch wandeling, die de eerst 3,5 km behoorlijk stijl naar beneden ging over kleine smalle en soms glibberige paadjes. Maar goed, na 2,5 uur lopen waren we in Sanku. Hier zouden we naar de opening van het Kindertehuis / opleidingscentrum van Rene Veld (DE reden waarom wij naar Nepal zijn gegaan).
Omdat we te vroeg in Sanku waren zijn we naar een klein ziekenhuisje geweest waar ze gespecialiseerd zijn in plastische chirurgie. Dit ziekenhuisje wordt gesponsort vanuit Duitsland. Geweldig om te zien hoe ze hier (betrekkelijk primitief) ongelofelijk veel voor mensen kunnen doen, vooral brandwonden, hazelippen ed en verwijderen van grote tumoren op bv het hoofd. We hebben foto’s hiervan gezien. De tranen staan je in de ogen.

Afijn, toen naar de opening van Hamro Gaum (het kindertehuis). Dit is in Nepal een heel gebeuren, met toespraken, dans van kinderen en eten. We hebben het “dorpje” bekeken. Niet te beschrijven wat Rene daar uit de grond gestampt heeft voor de kansarme vrouwen en kinderen. En alles zelfsupporting.
We hebben ook veel mensen gesproken die ook met allerlei projecten in Nepal verbonden zijn of zelf uitvoeren.
Aan het einde van de dag in een bus door het onbeschrijfelijk drukke verkeer terug naar Kathmandu. Daar gingen wij iets eerder dan de rest de bus uit, omdat wij hoorden dat we er daar uit moesten voor ons hotel. Echter… dat bleek ff niet te kloppen. En daar stonden we dan in het donker, in kleine straatjes, stampvol toeterende en stinkende motoren (over luchtverontreiniging gesproken !) dus 1 grote chaos. Gelukkig hebben we “op goed gevoel” ons hotel gevonden.
’s Avonds eerst met een hele ploeg nederlanders uit eten geweest en toen naar een feestje in restaurant 1905, ter ere van de opening van Hamro Gaum.
Vandaag gaan we het rustig aan doen en nog wat bekijken in Kathmandu.

Zo… dat is een heel verhaal, maar we hebben dan ook ongelofelijk veel meegemaakt en genieten met volle teugen. Dit keer helaas geen foto’s omdat ik die bij deze computer niet kan uploaden.
berichtje voor Paul P. Nee de lucht is niet zo gelaagd, dat komt door de kwaliteit van de foto. die moet je behoorlijk naar beneden schroeven op hem op de blog te kunnen zetten.

Tot zover,
Henk en Henny